Satsangi – duchowe rozmowy uczniów z Mistrzem

„Aby satsang był udany, przed wszystkim wszyscy członkowie grupy muszą być zainteresowani duchowością. Nie ma znaczenia, jeśli grupa liczy niewiele osób. Tematy, na jakie rozmawiają oraz ich działania muszą być ukierunkowane na boską realizację i boską służbę (bhakti, sewana).

Jeśli wśród świeżych cebul znajdzie się jedna zgniła, wszystkie się zepsują. Jedna osoba, która ma jakieś ukryte motywy, jak zebranie pieniędzy lub znalezienie małżonka, zepsuje duchowe aspiracje innych osób. Musicie być czujni i chronić waszą grupę. Jednocześnie starajcie się pomóc innym – oni mogą potrzebować waszej pomocy.

Słowa mają potężną moc. Rozmowy zainspirowane przez Boskość (Daiwam) nie muszą być na wysokim poziomie intelektualnym. Najczęściej dzielenie się z innymi zwykłymi duchowymi doświadczeniami lub opowiadanie o wspaniałych zdarzeniach dotyczących Guru może stworzyć duchowe ciepło w sercach i umysłach. To przyjemne uczucie przyjdzie z wnętrza, a satsang popłynie naturalnie i spontanicznie. Możecie zacząć od czytania słów Guru, a następnie ktoś przypomni sobie o jakimś zdarzeniu i opowie o nim. Później ktoś inny doda parę słów. Wszyscy możecie odnieść korzyść i nauczyć się czegoś dzięki naturalnym satsangom.

Podobnie zwykła rozmowa, podczas której mówcie złe rzeczy o innych może mieć bardzo negatywne działanie. Mówię teraz o plotkach. Prawie każdy od czasu do czasu plotkuje. Możecie się nad tym nie zastanawiać, ale plotki są jak narkotyk: uzależniają i ściągają świadomość na niższe poziomy. Wpływają na inne osoby, sprawiając, że ludzie myślą źle o innych i przynoszą złą karmę osobie, która plotkuje i która słucha tych plotek. Postarajcie się utrzymywać świadomość na wysokim poziomie. Nie pozwólcie, aby wasze umysły schodziły w dół. Posłuchajcie mojej rady: nie plotkujcie na temat innych ludzi. Nie rozpowszechniajcie oszczerstw.

Podczas satsangu grupowa medytacja w ciszy może okazać się wyjątkowo uwznioślającym doświadczeniem. Nie mam nic przeciwko temu, abyście uzależnili się od grupowej medytacji! To nieskończenie lepsze niż długie godziny bezcelowych rozmów. Grupowa medytacja to cichy satsang. Po swoim bardziej przyziemnym satsangu, niech wasza grupa skomunikuje się z Bogiem, z Brahman. To jest prawdziwy satsang. Będę obecny na wszystkich waszych satsangach, które będą szczere i które będą miały dobry cel. Wszystkie takie satsangi mają mój „podpis i pieczątkę”, a moje największe błogosławieństwa będą z wami. Jeśli przygotujecie dla mnie (dla Guru) krzesło lub poduszkę, z pewnością przybędę i usiądę na nich. I przez jakiś znak pokażę wam, że byłem obecny.”

Swami Premananda Maharaj

(W grupach spotykających się dla studiowania nauk duchowych Guru i Linii Przekazu (Sampradaji), portret Guru stawia się na przyozdobionym pięknie krześle, zwykle po prawej stronie osoby prowadzącej grupę, co symbolizuje Obecność Guru.)